Dom Adlerów

Nekkar postanowił, że razem z Taliką zakupią tani dom, wymagający wielu robót, znajdujący się na obrzeżach miasta i sami go wyremontują. Budowę udało im się zakończyć wcześniej niż oczekiwali, dzięki pomocy ojca i dziadka Nekkara, a efekt był olśniewający. Dwa lata po tym, jak urodziła się Gianna, Nekkar złapał posadę nauczyciela na Uniwersytecie i w tym samym roku przeprowadzili się do nowego domu. Wyremontowany dom na obrzeżach Iyali-Garin wyglądał przepięknie, niczym z bajki.

'Bajkowy dom' składa się z parteru, jednego piętra i poddasza. Z jednej strony rozciąga się taras przylegający do domu zaczynający się przy drzwiach wejściowych, a kończący przy drzwiach wychodzących na trawnik za domem. Z zewnątrz, piętra domu są rozróżnione kolorystycznie - parter i poddasze są wrzosowe, a pierwsze piętro niebieskie.

Wysoko ponad drzwiami wejściowymi znajduje się okno w kształcie elipsy ze słońcem w środku, a za nim kryje się łazienka. W pobliżu domu znajduje się kilka drzew, a przed domem krzewy, kwiatki i kilka dużych kamieni oraz chodnik. Za domem rozciąga się dość spory trawnik.
Na parterze znajdują się - przestronny salon z drzwiami wyjściowymi za dom, kuchnia, łazienka oraz mały schowek. Salon jest przytulny, a dominują w nim odcienie brązowe i beżowe. Na kanapie leży sporo ozdobnych poduszek, które własnoręcznie ozdobiła i podarowała rodzinie Nashira. W pomieszczeniu wyróżnia się wiśniowy, wygodny fotel. Natomiast cała kuchnia jest utrzymana w drewnianym stylu, nie licząc szarych ścian. Błękitna łazienka na parterze jest bardziej kameralna niż ta, większa znajdująca się na pierwszym piętrze.

Oprócz tego, na piętrze mieści się pokój Gianny, mały pokój gościnny, salka taneczno-gimnastyczna z licznymi oknami wyglądającymi na różne strony oraz kilkoma lustrami i przylegający do niej pokój Eridana z widokiem na trawnik za domem.
Rodzice Gianny zadbali o to, żeby pokój ich córki był niepowtarzalny, a wszystko za sprawą... sufitu. Nekkar pomalował go na ciemnoniebieski kolor, a ściany pozostały w bardzo jasnej, wręcz białej barwie. Na ciemnym suficie, Talika i Nekkar namalowali jasne gwiazdki i ponaklejali kilka gwiazdek ze srebrnym połyskiem tak, że w efekcie sufit wygląda jak piękne, noce niebo. Pozostał on od tamtej pory (kilka gwiazdek trzeba było ponownie przykleić, bo pospadały po tylu latach, choć wcześniej mała Gianna była zachwycona tym, że u jej stóp spadła gwiazdka z "nieba"), zmieniły się natomiast meble.

W pokoju znajduje się łóżko z fioletowym, milutkim kocem na wierzchu, obok szafa oraz kilka szafek z jasnego drewna. Tuż przy oknie umieszczone zostało jasnofioletowe siedzisko z poduchami - idealne miejsce do czytania i wyglądania, co się dzieje przed domem. Na ścianie naprzeciw szafy znajduje się duży regał wypełniony książkami i ozdobami, który otacza z obu stron oraz częściowo wisi ponad jasnym biurkiem.
Sypialnia Eridana to połączenie kolorów: szarego, czarnego, białego i pomarańczowego. Zamiast tradycyjnego łóżka, Eri ma w pokoju dużą wnękę w ścianie, w której mieści się równolegle jego legowisko. Ściana we wnęce jest pomarańczowa, a na zewnątrz czarna. Na pomarańczowym obszarze Eri zapisał ołówkiem (i dalej dopisuje czasami) sporo ważnych dat historycznych, które zna już na pamięć (ach te dzieci bazgrzące po ścianach). Pozostałe ściany w pokoju są szare. Na łóżku leżą czarne poduszki i pościel w czarno-białe paski.

Nad ciemnobrązowym biurkiem z pomarańczowym fotelem wiszą półki, na której stoją puchary za osiągnięcia sportowe i historyczne. Obok, na haczyku w ścianie wisi też kilka medali. Na białej podłodze spoczywa duży czarno-biały dywan, a na nim pomarańczowe pufy dla gości.
Pod ścianą jest ustawiony wąski, ale za to długi czarny stolik na przekąski i drobne rzeczy. Przy szafie zazwyczaj leży sprzęt sportowy, zwłaszcza porozrzucane wszędzie piłki. Ubrania zresztą też rano lądują na oparciu fotela, zamiast do szafy, gdyż Eri często walczy z czasem, żeby zdążyć na zajęcia.

Na poddaszu znajduje się małe królestwo Nekkara i Taliki. Mimo że ściany są obustronnie pod skosem, nie czuje się tutaj klaustrofobii. Wnętrze jest całe jasne, ściany kremowe, pod oknem łóżko z białym, puszystym kocem na wierzchu i białymi poduszkami w kwiatowe wzory. Po obu jego stronach małe szafeczki nocne. Znajduje się tu także komoda z białego drewna i jasne biurko. Na drzwiczkach szafy wiszą listy gratulacyjne dla rodziców ze szkoły za osiągnięcia ich dzieci oraz kilka zdjęć rodzinki i najbliższych przyjaciół. Udało się tu także upchnąć jasny wiklinowy fotel z kwiatowym siedziskiem. W malutkim pomieszczeniu obok mieści się ich garderoba.